Robbert na onderbeenamputatie: ‘Ik kwam in de overlevingsmodus’

25 juli 2022

Revalideren na zijn onderbeenamputatie vond Robbert Charoe topsport. Zeker ook omdat hij ook acuut blind was geworden. 5 jaar later leeft hij weer net zo actief als vóór die tijd.

“Na een ernstig ongeluk was mijn rechterbeen volledig verbrijzeld. Een beenmergtransplantatie zou misschien een optie zijn, dus daar ging ik voor. Maar dat liep totaal anders; uiteindelijk is in april 2016 mijn onderbeen geamputeerd”, vertelt Robbert. “Het was mijn eigen keuze, want het alternatief was om risico te lopen op een volledige beenamputatie. Dat wilde ik al helemaal niet.”

Netvliesloslating naast amputatie

De problemen met het verbrijzelde been begonnen na een toch al heftige periode. Robbert kreeg te maken met een agressieve vorm van netvliesloslating, en werd in een jaar tijd volledig blind. “Daarvoor moest ik intern revalideren, en leren om als blinde verder te leven. Toen ook nog mijn onderbeen geamputeerd moest worden, was dat een klap. Ik kwam in een overlevingsmodus terecht waarin ik ben gaan bikkelen. Ik sloot mezelf volledig af van mijn emoties.”

Lopen op een prothese

Door de combinatie van blindheid en het missen van een onderbeen, kwam Robbert in een rolstoel terecht. “De artsen voorspelden dat ik 80% van de tijd in de rolstoel zou zitten, door problemen met evenwicht en instabiliteit. Ik was 36 jaar en wilde niets liever dan opstaan uit die rolstoel en weglopen”, zegt hij. “Een aantal maanden lang bracht ik door in een revalidatiecentrum, waar ik leerde lopen op een prothese. De wondpijn na de operatie was te doen, maar dat leren lopen vond ik echt een drama. Je begint bij 0, bent onzeker en instabiel. Ook je spieren moet je flink gaan trainen.”

Dansen dankzij speciale prothese

Robbert noemt de revalidatie van de amputatie en het opnieuw leren lopen ‘pure topsport’. “Als ik in het weekend thuis was, wilde ik alleen maar slapen. Ik had het gevoel te falen, was zo kwetsbaar. Maar ik ben van mezelf gelukkig een doorzetter en vrij nuchter, dus wilde de beperking niet de overhand laten nemen”, zegt hij. “Dus toen ik eind 2016 uit de rolstoel kwam, ben ik met een speciale prothese het salsadansen weer gaan oppakken. In 2018 danste ik weer op een groot salsafeest, geweldig!”

Fantoompijn na amputatie

Naast het dansen is Robbert momenteel ook graag in de sportschool te vinden. “Ik heb weer net zo’n actief leven als hiervoor. Met psychotherapie heb ik alles redelijk kunnen verwerken”, vertelt hij. “Wel schaam ik me nog om in korte broek te lopen. Qua pijn aan mijn stomp mag ik niet klagen. Ik heb fantoomgevoel en fantoompijn, maar niet iedere dag even erg. Meestal zit het me niet in de weg.” Als spreker en comedian verdient Robbert tegenwoordig zijn inkomen bij elkaar. “Het heeft me dus, ondanks alle ellende, ook iets moois gebracht.”