Revaliderende jongere voelt zich niet altijd begrepen
Wat hebben jongeren écht nodig in hun revalidatie? Een team van ervaringsdeskundigen en professionals werkte in het project Zie Mij Nu & In De Toekomst samen om de aansluiting beter te krijgen. Van mismatch naar coöperatie, met de kracht van jongeren als uitgangspunt. “Revalideren leer je niet uit een boekje, maar in het echte leven.”
Aansluiting op dagelijks leven mist bij revalidatie
“Ik zag alle goede bedoelingen van de zorgprofessionals, maar toch voelde ik me vaak ongehoord tijdens revalidatietrajecten,’ vertelt Gerie van Tongeren (27). Vanaf haar geboorte heeft ze spasme, waarvoor ze regelmatig kort en langdurig in therapie was bij verschillende revalidatie-instellingen. “Er werd vooral gefocust op mijn beperkingen en hoe we binnen een bepaalde tijd konden toewerken naar een concreet doel. Bijvoorbeeld van a naar b lopen of leren schrijven. Maar ik miste de aansluiting op mijn dagelijkse leven. Ik wilde liever leren hoe ik mijn energie goed kon verdelen op een dag, zodat ik bijvoorbeeld fit genoeg was om naar school te gaan of af kon spreken met een vriendin.”
Revalidant en zijn omgeving
Het is een terugkerend thema binnen het herstel- en revalidatieproces: jongeren voelen zich niet altijd begrepen. Dat zag ook Inge Vuijk van de Rehab Academy. “Ik kom uit de medisch specialistische revalidatie en zag dat veel mensen na hun revalidatie vastliepen. Een revalidatieproces is vooral medisch en paramedisch ingericht. Gericht op doelen, zoals op kunnen staan, jezelf wassen en aankleden. Terwijl jongeren veel meer bezig zijn met levensvragen, emoties en ambities. Kan ik mijn opleiding afmaken? Hoe kan ik toewerken naar mijn droombaan? En ook: hoe kan ik een café binnenkomen en alle nieuwsgierige blikken van me af laten glijden? Dat zijn onderwerpen waar we als zorgprofessionals nu weinig aan toe komen. Maar dat zijn wel de thema’s die spelen bij jongeren. En die verdienen aandacht, zodat ze zich net als alle andere jongeren kunnen ontwikkelen tot mooie volwassen mensen.”
Zie Mij Nu & In de Toekomst
Ook Hanne van der Kolk zag en hoorde de signalen van jongeren om zich heen. Hier moeten we iets mee, dacht de oprichter van Dream Support, een organisatie die zich inzet om op creatieve manieren maatschappelijke problemen aan te pakken. Ze zette in samenwerking met FlOOR jongerencoaching en met steun van het Agis Innovatiefonds het project Zie Mij Nu & In De Toekomst op. Om meer aansluiting te vinden tussen revalidatieprocessen en jongeren. “Niet door óver jongeren en zorgprofessionals te praten, maar juist door sámen om tafel te gaan.” Ze bracht een groep van 20 ervaringsdeskundigen en professionals samen, waaronder Gerie en Inge. “De insteek was om vrij en creatief na te denken over het onderwerp en de mismatch tussen jongeren en het aanbod. Over oplossingen die er nu nog niet zijn, maar waar wel behoefte aan is.”
